KİŞİSEL BİLGİLER

Sürücü Ehliyeti: H sınıfı

Engel Durumu : %51 Ortopedik Engelli

1924 Selanik Mübadilleri 3. kuşak olarak dünyaya geldim. İlkokulu Amasya Taşova Kızgüldüren Köyü’nde orta ve lise öğrenimimi Taşova’da tamamladım. 1986 yılında mezun olup 1987 yılında İstanbul’a geldim. Türkiye Gazetesi ile başlayan çalışma hayatım, 1987 Eylül ayında İ.Ü.Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Dekanlığı Maaş Bürosu’nda harcırah işleri uzmanı olarak devam etti. Bu görevim emekli olduğum 2019 yılına kadar sürdü. 

Çalıştığım yıllarda bir çok sivil toplum kuruluşlarında yöneticilik yaptım. Türkiye Sakatlar Derneği İstanbul Şubesi, Amasya Rumeli Balkan Türkleri Derneği ve halen devam ettiğim İstanbul Yeditepe Engelliler Spor Kulübü Başkan Yardımcılığı bunlardan bazıları.

2011 yılında engellilere yönelik başladığım bir yandan sorunların tartışıldığı, diğer yandan çözüm önerileri sunduğumuz radyo programcılığım halen devam ediyor. İki yıl canlı olarak televizyon programı ile de engelli camiamızın sorunlarına çare üreten programcı olmaya gayret ettim. Birçok gazete ve dergilerde makalelerim yayınlandı. Ortadoğu Gazetesi’nde köşe yazarları içerisinde yer aldım. Pusula Tv gazetesinde yapılan ulusal yarışmada birincilikle makale ödülü kazandım. Radyo ve tv programlarımla ilgili ellinin üzerinde plaket ve ödülüm bulunuyor. Kendi hayatımı kaleme aldığım ve farkındalığın farklı bir boyutu olarak yakında piyasaya çıkacak olan 300 sayfalık birde romanım bulunuyor.

Kendi olanaklarımla yayınladığım internet haber sitesi www.amasyaninsesi.com ‘un hem editörlüğünü hem de yazarlığını gerçekleştiriyorum. Polis Haberleri Gazetesi Fatih Bölge Temsilciği, Büyük haber gazetesi köşe yazarlığı ek çalışma alanlarım arasında yer alıyor.

Boş zamanım pek olmadığından hobilerim de genellikle sevdiğim işleri gerçekleştirmekle orantılıdır.

Çalışma hayatıma Özak Global’de teknik ofis elemanı olarak devam ederken, sosyal medya ve radyo programlarımı da aksatmadan devam ettiriyorum. Siyasi olarak dünyaya bakış açım, ilkokul yıllarında duvar yazılarını okuyarak ülkücülüğe yönelik şartlanmış oldu. İlk okumaya başladığımda bu yazıların ne demek olduğuna dair araştırmalarım oldu. Gazetelerde Ahmet Kabaklı , Ömer Lütfü Mete, Gürbüz Azak, Ayhan Songar gibi yazarlardan etkilendim. Necip Fazıl Kısakürek, Seyyid Ahmet Arvasi ve Alparslan Türkeş hayranıyım. Rahmetli Türkeş ile 1990’ lı yıllarda Ankara Öğretmenevi’nde Önemli bir Çalıştay’da Engellilerin siyasete ilk adım attığı gün güzel bir anımız oldu. Rahmetli Başbuğum’un elini öpmek için koruması Tahsin abiyi iki defa rahat geçmiştim. Çalıştayın son günü beni pür dikkat takip eden Tahsin abiyi yine atlatıp Başbuğumun elini öpünce, rahmetli Tahsin abiye bakarak; ‘’bu kardeşimi partimin en yetkili yerlerinde görmek istiyorum’’ demesi hala kulaklarımda.

İstanbul’da 1990’lı yıllarda Sultanahmet’den Gülhane Parkı’na doğru inerken yolun sağında İstanbul Ülkü Ocakları her hafta sonu uğrak yerim olmuştu. Çocukluğumdan beri gazete okumayı seven biri olarak hayranlıkla takip ettiğim emeklilerin yada çalışanların koltuk altlarında gazete gezdirmelerinin aynını taklit ederek, belediye otobüslerinde gururla Yeni Düşünce ve Ortadoğu gazetelerimi okuyordum.

Evli ve Bilge Kağan isminde bir de oğlum bulunuyor.